Τρίτη 13 Αυγούστου 2013

Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν-Φόνος στην Κεντρική Επιτροπή

Οι Ράμπλας προετοιμάζονταν για να δεχθούν αυτούς που θα έψαχναν τα ρεστοράν και τις καφετέριες. Άρχισαν να εξαφανίζονται οι περαστικοί με το ανάλαφρο βήμα και τα πηγαδάκια που σχημάτιζαν οι συνταξιούχοι μπροστά στα κιόσκια των εφημερίδων. Τη θέση τους έπαιρνε μια αργή, θορυβώδης μάζα, πιο χαρούμενη, μπροστά στην προοπτική των γαστρονομικών μυστηρίων που βρίσκονταν κλεισμένα σε σκοτεινά σοκάκια, όπου κάθε μέρα φύτρωναν καινούργια ρεστοράν, ένα ακόμα δείγμα του δημοκρατικού πλουραλισμού στον αγώνα για την απελευθέρωση από τον οικιακό γαστρονομικό πατερναλισμό. Μέσα στην ολοκληρωτική κρίση της πατριαρχικής κοινωνίας οι αρχηγοί των οικογενειών αναζητούσαν, με την ταχυπαλμία που έχει κανείς σε μια ερωτική συνάντηση, καινούργια ρεστοράν με την απαγορευμένη σάλτσα από κρέμα γάλακτος και μανιτάρια του Ολότ, πιάτα με ζαρτιέρες και μαύρα διαφανή εσώρουχα, πιάτα στοματικού έρωτα, που να τρώγονται στα τέσσερα, με την γλώσσα έτοιμη να δεχθεί τις διάφορες γεύσεις από τ’ αρωματικά χόρτα και τις τηγανίτες με τα καυτερά καρυκεύματα. (σελ 32-33)

Δεν υπάρχει τίποτα τόσο κοντινό σ’ έναν πρώην κομμουνιστή όσο ένας πρώην κληρικός. Να αμαρτήσεις ενώπιον της Ιστορίας ή ενώπιον του Θεού; (σελ. 46)






Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν, "Φόνος στην Κεντρική Επιτροπή", μετάφραση Αλέκα Βλάχου, εκδόσεις Μέδουσα


Κάποιος είχε πει κάποτε ότι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σ’ έναν που έχει μανία καταδίωξης, είναι να τον καταδιώκουν στην πραγματικότητα. (σελ. 73)

Από την έκταση του ταβανιού στα χαρτιά του ντοσιέ. (σελ. 108)

«Πως τελείωσε η συνεδρίαση;»
«Σου ανταλλάσω την πληροφορία με το πώς τελείωσε η δικιά σου.»
«Στο κρεβάτι, αλλά ο καθένας στον δικό του.»
«Καινούργιος τρόπος αυτός;»
«Και ο καθένας στο σπίτι του.»
«Ακόμα καλύτερα. Έρως εξ αποστάσεως.» (σελ. 122-123)

Η φιλοδοξία μπορεί να προσαρμοστεί σε οποιαδήποτε τομέα. Υπάρχουν μέχρι και σκουπιδιάρηδες φιλόδοξοι. (σελ. 124)

Η περίοδος του αγοραστή-αναγνώστη είχε σταματήσει στην αρχή της δεκαετίας του ’70, από τη μέρα που συνειδητοποίησε ότι ήταν σκλάβος μιας κουλτούρας που τον είχε απομακρύνει από την ζωή και που του είχε αμβλύνει την ευαισθησία του όπως τα αντιβιοτικά μπορούν να καταστρέψουν την αντίσταση του οργανισμού. (σελ. 189)


Διαλέγω κουβέντες που δεν μου θυμίζουν αυτό που πάντα μου θυμίζουν οι κουβέντες μου και ανακαλύπτω το πόσο φτωχό είναι το λεξιλόγιο μου όταν θέλω να βγω από ένα «κλειστό» γλωσσολογικό κώδικα, δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητός και κατά πόσο θα ήθελα να συμβαίνει κάτι τέτοιο. (σελ. 252)

Τετάρτη 7 Αυγούστου 2013

ΤΣΕΖΑΡΕ ΠΑΒΕΖΕ Νύχτα γιορτής


ΤΣΕΖΑΡΕ ΠΑΒΕΖΕ Νύχτα γιορτής Μετάφραση: Δημήτρης Καζάκος, Τα μικρά Κλασικά, εκδόσεις Πατάκη, 1996


Φαίνεται σαν να `ναι ο καθαρός ουρανός που παίζει˙  ο ίδιος άνεμος παίζει μουσική αυτό το βράδυ. [σελ. 13]

Οι μουσικές εκρήξεις έφταναν πλέον κατά κύματα, αέρινες, σαν να στροβιλίζονταν στην ήρεμη ατμόσφαιρα καθώς ελευθερώνονταν στον ουρανό μέσα από τη φασαρία, την έξαψη και το κρασί απ` όπου γεννιούνταν˙ καθαρός, απόκοσμος ήχος όπως εκείνος του ανέμου. [σελ. 19]

Πήγε να δει την παράγκα του τσίρκου και λέει ότι υπάρχουν ένα σωρό πράγματα, η γυναίκα όμως είναι το πιο ωραίο. [σελ. 27]

- […] Και σε τι άλλα θαύματα σε έκαναν να ελπίζεις;
- Εσείς τα κάνετε τα θαύματα, πάτερ.  Ποιος μίλησε για χορούς και τραγούδια; [σελ.39]

Στα ουρλιαχτά που μετακινούσαν τα σύννεφα καπνού έσταζε ο ιδρώτας. [σελ.42]

Έξι χρόνια δε μυρίζω παρά αυτή τη μυρωδιά και παντού κόσμος βρομάει: μουσική, φασαρία, κόκκινα πρόσωπα, μεθυσμένα, κόσμος που ανοίγει το στόμα που φωνάζει και πίνει. Το καλοκαίρι μυρίζει ιδρωτίλα, το χειμώνα στάβλο. [σελ.49]

- Εγώ δεν νυστάζω, αλλά έχω μεγάλη όρεξη. Δεν νυστάζω πια, μου φαίνεται ότι ανακάλυψα πως η νύχτα ερεθίζει όλες τις αισθήσεις.
- Γι` αυτό κοιμόμαστε τη νύχτα
- Κρίμα, πάτερ. [σελ. 57]

- […] Οτιδήποτε μπορεί να συμβεί τη νύχτα.
- Δεν το ξέρατε;
- Μόλις τώρα θυμήθηκα ότι μικρός το ήξερα, αλλά τότε φοβόμουν το σκοτάδι. [σελ.59]

Νύχτα γιορτής

Καθώς ήμουν ανέκαθεν μοναχικός, μου φαίνεται ότι έκανα πολλά για να μην προδώσω τις σκέψεις μου. [σελ.68-69]

Βάλθηκα να της εξηγώ μυθιστορήματα και ποιήματα, ενώ η Τσίλια έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε για να με παρακολουθήσει. [σελ. 71]

Για μένα η τύχη ήταν ανέκαθεν μια μακρινή περιπέτεια, η αναχώρηση, το ατμόπλοιο στη θάλασσα, η είσοδος στο λιμάνι γεμάτη θορύβους από μέταλλα και φωνές, η αιώνια φαντασίωση. [σελ. 74]

Ήμουν τόσο πολύ ευχαριστημένος με τη μοναξιά, ώστε είχε ατροφήσει μέσα μου κάθε αίσθηση ανθρώπινης επαφής και δεν μπορούσα να ανεχθώ και να ανταποκριθώ σε οποιαδήποτε τρυφερότητα. [σελ. 84-85]

Γαμήλιο ταξίδι

Στην πραγματικότητα όλοι περιμένουμε. [σελ.91]

Η γυμνότητα του ουρανού προσκαλεί τη δική μας. [σελ. 92]

Δεν ξεφεύγεις ούτε στο νερό από τη μοναξιά και την αναμονή. [σελ. 93]

Καθημερινή πισίνα

σημειώσεις: 

  • Ο μικρός αυτός τόμος περιέχει τα διηγήματα "Νύχτα γιορτής" (1937), "Γαμήλιο ταξίδι" (1936) και "Καθημερινή πισίνα" (1941).
  • Υπεύθυνος για την σειρά "Τα μικρά κλασικά" των εκδόσεων Πατάκη ήταν ο ποιητής  Σπύρος Τσανκιάς.