Γιολάντα Πατεράκη-Κηφισιά η καλλίστη

Γιολάντα Πατεράκη, "Κηφισιά η καλλίστη" (μια ζωντανή παρουσία του χτες και του σήμερα), εκδόσεις Γκούμα, πρώτη έκδοση Σεπτέμβριος 1994

Μια όμως που έγινε λόγος για ρόδες που γυρίζουν, καλό και δίκαιο είναι ν' αναφέρουμε κι ένα άλλο "μέσον μεταφοράς" κατάλληλο για κοντινές αποστάσεις και περιπάτους. Δίτροχο, αυτή τη φορά και πολύ αγαπητό-από τα παλιά χρόνια ως τα σημερινά-κυρίως στη νεολαία: το γνωστό ποδήλατο.
Από μια έρευνα που έγινε από την Νίνα Βλάχου-Θεοδωράκη (δημοσιευμένη στον "Κηφισό" το Σεπτέμβριο του 1982), μαθαίνουμε πως παλαιότερα η Κηφισιά διέθετε επτά ποδηλατάδικα. Από αυτά τα επτά, ως τη μέρα που δημοσιεύθηκε το άρθρο, είχε απομείνει μόνον ένα, του κυρίου Θεόδωρου Ζενέτου, στη λεωφόρο Κηφισιάς 277.
Περήφανος για το επάγγελμά του , που κατατάσσεται κι αυτό στα... "διατηρητέα" του προαστίου, ο κ. Ζενέτος εξηγεί την ...κληρονομικότητα του επαγγελματός του.
"Το ποδηλατάδικο το ίδρυσε ο πατέρας μου το 1938, είπε και το συνεχίζω εγώ. Τ' αγαπώ απέραντα και περνάω τις πιο πολλές ώρες της μέρας μέσα σ' αυτό."
"Θυμάμαι, είπε το 1939 που νοικιάζαμε γύρω στα εκατόν είκοσι ποδήλατα μαζεμένα. Η τότε νεολαία της Κηφισιάς οργάνωνε ποδηλατικές εκδρομές στο ρέμα του Λομβέρδου στη Βαρυμπόπη. Εγώ τους συνόδευα με τα εργαλεία μου. Ήμουν κάτι, να πούμε, σαν κινητό συνεργείο..."
Και συμπληρώνει: "Το ποδήλατο είναι το καλύτερο μεταφορικό μέσον. Πιστεύω πως ο Έλληνας θα αντιληφθεί πόσο το αυτοκίνητο του φθείρει την υγεία και την τσέπη και τότε θα ξαναγυρίσει στο ποδήλατο..."

Φαίνεται όμως πως ο Έλληνας δεν το αντιλήφθηκε εγκαίρως και το ποδήλατάδικο που προσωρινά ...μετακόμισε στην οδό Νικοτσαρά, κοντεύει ν' ακολουθήσει τη μοίρα του "σανοπωλείου". Τώρα αν αργότερα δικαιωθεί ο ποδηλατάς δεν μπορούμε , βέβαια, να το ξέρουμε. Ας το ελπίσουμε...(σελ. 121-122)