Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, "Ο Βασιλιάς Ερρίκος ο Ε'", μετάφραση Βασίλη Ρώτα, εκδόσεις Επικαιρότητα
Έχεις το δίκιο και τα μέσα και την δύναμη. (σελ. 29)
Αλλ' αν σε μικροσφάλματα, που κάνει η μέθη,
δεν κλείνουμε τα μάτια, πόσο θα 'πρεπε
να τα γουρλώνουμε, όταν βγαίνουνε μπροστά μας
εγκλήματα μεγάλα, καλομασημένα,
καλοκαταπιωμένα, καλοχωνεμένα; (σελ. 47-48)
Ποιο χαλινάρι δύναται να συγκρατήσει
τη λυσσασμένη ασέλγεια, όταν πάρει τον κατήφορο;
Του κάκου τους ξεφρενιασμένους μας στρατιώτες
θα τους προστάζουμε να πάψει η λεηλασία.
Γι' αυτό πολίτες του Αρφλέρ, να λυπηθείτε
την πόλη σας και τους κατοίκους, όσο ακόμα
με πειθαρχία τους στρατιώτες μου υποτάζω,
κι όσο το αγέρι δροσερό της καλοσύνης
και μετριοπάθειας σκορπάει τα βρώμικα
και μολυσμένα σύννεφα της αρπαγής,
του άνομου φόνου και της χτηνωδίας. Αν όχι,
τότε σε λίγο ετοιμαστείτε για να ιδείτε
τον αιμοβόρο και στραβό στρατιώτη
να βάζει τα βρωμόχερά του στα σγουρά
των κοριτσιών σας που στριγγά θα ξεφωνίζουν,
τους πατεράδες σας να σέρνονται από τα ψαρά τους γένια,
τα σεβαστά κεφάλια τους να σπάζονται στους τοίχους,
στις λόγχες καρφωμένα τα γυμνά σας βρέφη,
ενώ τρελές μανάδες με ουρλιαχτό και σκούσμα
θα σκίζουνε τα σύννεφα, καθώς Εβραίες
μπροστά στου Ηρώδη τους μαυρόψυχους φονιάδες. (σελ. 72-73)
Γιατί όταν η καλοσύνη και η σκληράδα παίζουν ένα βασίλειο, ο μαλακότερος παίχτης κερδίζει. (σελ. 84)
Όμορφη και πεντάμορφη μου Κατερίνα,
μάθε σ' έναν στρατιώτη λόγια που τρυπώνουν
σε μιας κυρίας τ' αφτί και πρόθυμα μιλάνε
για την αγάπη του στην όμορφη καρδιά της. (σελ. 148)
Παρηγοριά μου είναι πως τα γερατειά, που χαλούν την ομορφιά, δε μπορούν να χειροτερέψουν τη φάτσα μου, με παίρνεις, αν με πάρεις, στη χειρότερή μου κατάσταση, και θα με υποφέρεις, όλο και καλύτερα-και γι' αυτό, πες μου όμορφη Κατερίνα: με θέλεις; (σελ. 153)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου